جمعیت این گونه به دلیل نابودی محدوده زیستی و تولید مثلی شان روبه ‌کاهش است و در وضعیت نزدیک به تهدید نسل قرار گرفته ‌اند.

زنگوله ‌بال ۴۵ سانتیمتر طول داشته و گشودگی بال‌ هایش به ۹۰ سانتیمتر می ‌رسد، پرهای قسمت بالایی بدن پرنده نر بالغ و آماده به جفت‌ گیری قهوه ‌ای و پرهای شکمیش سفید رنگ بوده و سری خاکستری با نوار گردنی سیاه رنگ با حاشیه ‌های سفید دارد.

پرنده ماده این نقوش گردنی را ندارند و پرهای بخش پائینی بدن پرندگان ماده تیره ‌تر از نرهاست، پرندگان نابالغ نیز از نظر ظاهری شبیه به زنگوله‌ بال ‌های ماده هستند.



زنگوله ‌بال ‌ها به هنگام احساس خطر به جای پرواز شروع به دویدن می ‌کنند

زنگوله ‌بال ‌ها به ویژه در زمستان به صورت گروهی زندگی می ‌کنند؛ زیستگاه آنها دشت ‌های سرسبز و کشتزارهای دست ‌نخورده با پوشش گیاهی بلند و مناسب برای پنهان شدن است، این پرنده کندرو بوده و به هنگام احساس خطر به جای پرواز کردن شروع به دویدن می ‌کند.