رنگ و بافت در فضاي سبز
رنگ برگها از روشن تا تيره و از مايه رنگ از سبز مايل به زرد تا سبز مايل به آبي تا برنزي، مسي و بنفش متغير است. در پاييز مايههاي رنگ بسيار متنوعتر بوده و منظر بديعي را به وجود ميآورند. اگرچه مانند رنگ گلها عمر کوتاهي دارند.
پوست درخت و شاخههاي آن نيز ميتوانند رنگهاي جالبي را به نمايش بگذارند. آنها در مقايسه با رنگ برگ، ميوه و گل ظرافت بيشتري دارند و به اين جهت در فصل زمستان اثر بيشتري در رنگ گياه دارند.
اگر بخواهيم گياهي از نظر بافت فرم، اندازه يا خط مشخص تر باشد، ويژگي آن بايد با استفاده از رنگي که با زمينه تضاد دارد برجستهتر شود.
خصوصيت ديگر گياه که بر ادراک تاثيرگذار است بافت گياه ميباشد. منظور از بافت، دانهبندي بصري يعني همواري يا ناصافي سطح ادراک شده است. بافت گياه نتيجه اندازه و ويژگي لبه برگ، اندازه شاخهها، پوست درخت، نحوه رشد گياه و فاصله ببيننده تا آن است. گياهاني که بافت درشت دارند. گياهاني هستند که برگهاي بزرگ، شاخههاي کلفت، سرشاخههاي معدود داشته، به صورت آزادانه رشد ميکنند. اين گياهان هنگامي که در ترکيب با گياهاني با بافت متوسط و ريز ظاهر ميشوند، بر آنها به عنوان کانونهاي ديد سود جست. گياهان داراي بافت درشت به نظر ميرسد که به طرف ببيننده جلو آمد، فاصله بين آنها با بيننده کمتر از اندازه واقعي نمايانده ميشود. بنابراين نبايد در فضاهاي کوچک يا تنگ ازآنها استفاده کرد.
گياهاني که داراي بافت ريز هستند، تعداد زيادي برگ نزديک به يکديگر دارند. معمولاً به صورت متراکم رشد ميکنند و داراي شاخههاي متعدد باريک و سرشاخه هاي نازک و نرم هستند و براي اينکه بهترين تاثير را داشته باشند بايد از نزديک مشاهده شوند. در فضاهاي کوچک، اين گياهان موجب ميشوند که فضا بزرگتر از انچه هست به نظر آيد. (ماتلاک،1379)انتشارات سازمان پارکها و فضاي سبز، تهران.